Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

πεινάω...έχω ψάρια. (8 Ιανουαρίου 2014)

...είμαι στο δρόμο.Γυρνάω από το γυμανστήριο.Έκανα διαλλειματική προπόνηση σήμερα ενώ είχα 2,5 μήνες να κάνω οποιασδήποτε μορφής αερόβια και νιώθω μια βαριά ντάγκλα,μια χαλαρωτική μαστούρα,νιώθω ότι ο χρόνος κυλά αργά...Ωωω,γλυκιά μαστούρα.

Βυθίζομαι στις σκέψεις,ξέρω ότι θα επέλθει βάναυσος βιασμός του είναι μου.Ενδίδω,νιώθω τη μαστούρα να γαργαλάει τα κατάστιχα του μυαλού μου.Σκέφτομαι...

Εγώ...είμαι μια αντότητα αποτελούμενη από σωματίδια ύλης.Ύλη...μια ιδιότητα της ύπαρξης.Η "ουσία" της δόμησης των πάντων.Ο,τι διακρίνω γύρω μου,όσα βλέπω,όσα αφουγκράζομαι...αποτελούνται από ύλη.Χάρης τα 13 σωματίδια (απ όσο ξέρουμε) ύλης και αλληλεπίδρασης και τις 4 δυνάμεις που αποτελούν το σύμπαν στο οποίο ζω (παρ' όλα αυτά, ανάθεμα κι αν καταλαβαίνω την ουσία της ύπαρξης,για ποιό λόγο να είναι έτσι δηλαδή και οχι αλλιώς) καταφέρνω και βιώνω τα γεγονότα που διαδραματίζονται γύρω μου.

Σκέφτομαι...τι είναι η σκέψη;Η σκέψη δεν είναι ύλη.Τι στο διάολο γίνεται εδώ; Με πιάνει ρήγος,περνάω τους δρόμους χωρίς καν να κοιτάω για κίνηση.Μα τι μαλάκας που είμαι.Σκέφτομαι...τι είναι η σκέψη;
Η σκέψη προέρχεται από την ύλη,η συνείδηση είναι προϊόν της ενδοεπικοινωνίας των νευρώνων και των συνάψεων του εγκεφάλου.Άλλα το προϊόν αυτό,η σκέψη...η συνείδηση,τι διάολο είναι; Ποιά είναι η υπόστασή της στο σύμπαν;

Γίνεται να υφίστανται κάτι στο σύμπαν το οποίο δεν είναι ύλη;Τι αντίκρισμα έχει σαν πληροφορία;

Πληροφορία...τα πάντα στο σύμπαν είναι πληροφορίες.Διάφορες θεωρίες (θεωρία Μ) υποστηρίζουν ότι όλα όσα υπάρχουν είναι πληροφορίες από "κάτι" (χορδές) οι οποίες "κωδικοποιούν" τα πάντα.Η σκέψη όμως...τι είναι;Τι μπορεί να είναι;

Η σκέψη είναι κάτι τόσο προσωπικό.Με τη σκέψη δημιουργείς μια δική σου πραγματικότητα...παράγεις κόσμους και έννοιες,εικόνες και γεγονότα που δε συνέβησαν ποτέ.Τι είναι όλα αυτά;Ποιά είναι η φύση τους;Ποιά είναι η προβολή τους στο σύμπαν;

Τα κατάφερα...νιώθω περίεργα.Οχι άσχημα,απλά περίεργα.Δε ξέρω τι διάολο κάνω,ποιός είμαι,που πάω.Πάλι καλά το βρίσκω ενδιαφέρον.Πάει ανά φάσεις εξάλλου...άλλοτε δε το αντέχω,νιώθω να βουλιάζω,να γονατίζω μπροστά στα υπαρξιακά ενώ άλλοτε ερεθίζομαι,γαργαλιέμαι και γουστάρω που δε ξέρω τίποτα για μένα,που δε ξέρω τίποτα για τίποτα,φαίνεται να έχει πλάκα.

Μα τελικά τι είμαστε;Τι κάνουμε εδώ;ΟΛΑ μοιάζουν τόσο αντιφατικά.Τα ένστικτα εναντίον της συνείδησης (ηθικής),η ματαιοδοξία της ύπαρξης εναντίων πάλι της συνείδησης (κάτι τόσο μαγικό και περίεργο).Νιώθω διχασμένος,δε ξέρω πως να νιώσω.Δέος κυρίως,δέος και ένα αστείρευτο πάθος να μάθω τι είμαι.Να μάθω γιατί σκέφτομαι,να μάθω ποιος γ@#$%νος λόγος υπάρχει ώστε να μπορώ εγώ να αναρωτιέμαι όλα αυτά.

Ποιός ξέρει,ίσως η αντιληπτική μου - μας εικανότητα είναι τόσο άπειρα μικρή απέναντι στη πραγματικότητα.Αν υφίστανται τελικά πραγματικότητα...πάω να φάω,κάνει γουρ γουρ...γα#$@να ένστικτα,γα$@$@νες βιολογικές ανάγκες,γιατί να υπάρχετε;Γιατί να είμαι δέσμιος αυτού του αέναου κύκλου;Είμαι μόνο αυτό;Το 'χεσα,πάω να φάω,έχω ψάρια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου