Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

...μα τελικά είμαι κι εγώ άνθρωπος.

Συνειδητοποιώ ότι στη πορεία του να βρω ποιός είμαι έκανα το λάθος να ξεχάσω ότι είμαι άνθρωπος.

''Εθίστηκα'' στην αναζήτηση.Με απορώφησε το μυστήριο της ύπαρξης τόσο που χάθηκα.Έχασα τον εαυτό μου,ή σχεδόν τον έχασα.

Το βλέπω καθαρά τώρα...το βάρος των σκέψεων που έκανα ήταν πολύ μεγάλο για να το αντέξω,γιατί τελικά κι εγώ ένας ανθρωπάκος είμαι,με προσωπικότητα κι αδυναμίες.

Συνειδητοποιώ λοιπόν ότι η πολλή σκέψη με έκανε να υποβιβάσω τα ανθρώπινα στοιχεία της φύσης μου.Να υποβιβάσω την έννοια του συναισθήματος,των ανθρώπινων σχέσεων και του ρομαντισμού της ζωής.

Έψαξα να βρω το νόημα και βρέθηκα στο σκοτάδι.Απομονώθηκα άλλα το χειρότερο είναι ότι άρχισε να μου αρέσει όλο αυτό.Πίστευα ότι το να ζεις σε ανθρώπινα πλαίσια είναι ανούσιο...έμφυτα ένστικτα που έχει εκ γεννετής ο άνθρωπος.

Έννιωθα τη σκέψη μου και την αντίληψη μου να διερύνονται άλλα κάτι μέσα μου έσβηνε.Ο Ηλίας άρχισε να πεθαίνει υπό το βάρος των ίδιων του των σκέψεων.Το μυστήριο της ύπαρξης καταλήγει σε αδιέξοδο...και αυτό είναι επικίνδυνο.

Η ύπαρξη είναι όμορφη.Μυστήρια άλλα όμορφη.Χρειάζεσαι καθοδήγηση και προσοχή από τη στιγμή που θα αποφασίσεις να ερευνήσεις βαθύτερα την ουσία των πραγμάτων,είναι επικύνδηνο στη πορεία να χάσεις το δρόμο.

Νιώθω πολύ ανακουφισμένος και ήρεμος.Ελπίζω να βρίσκομαι στη σωστή κατεύθυνση πλέον.Νιώθω ότι κάποιες φορές παλεύω με ένα θηρίο το οποίο δε μπορώ καν να δω.

Θα προσπαθίσω να το παω χαλαρά from now on.Δεν αντέχω να παλεύω με τον εαυτό μου και τις σκέψεις μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου