Ο ορισμός της κοινωνίας όπως διαμορφώνεται από τις παρατηρήσεις μου εώς τώρα:
Η κοινωνία ως έννοια:
Κοινωνικό φαινόμενο που συντελείται από συνειδητές όντοτητες,στο οποίο ομάδες ατόμων λειτουργούν συντονισμένα οργανώνοντας ένα πολιτικό,θεσμικό,κοινωνικό και νομικό πλαίσιο στο οποίο αναπτύσσονται,καλλιεργούνται και ευημερούν τα άτομα και οι γεννεές.Σκοπός της κοινωνίας είναι η εξέλιξη.
Η κοινωνία του σήμερα:
Ένα σύνολο ατόμων,που κατά πλειοψηφία έχουν μεταμορφωθεί σε ζόμπι,με κύριο στόχο της ζωής τους την απόκτηση χρήματος και την υπακοή σε διάφορα καθεστώτα,πολιτικά,κοινωνικά,δογματικά και θεσμικά (ομάδες,μόδα,θρησκείες και άλλα) με σκοπό άλλα άτομα να κερδίζουν...τι άλλο,χρήματα εις βάρος τους.
Αναπνέουν,νομίζουν ότι ζουν και αναλώνονται σε ο,τι μπορεί κανείς να φανταστεί,χάνοντας κάθε επαφή με τη πραγματικότητα,πλήρως αποπροσανατολισμένοι από την αλήθεια.
Τα άτομα της κοινωνίας αυτής χαρακτιρίζονται από παντελή έλλειψη ουσιαστικής κριτικής ικανότητας,ουσιαστικής μόρφωσης και καλλιέργειας και σαφώς ανικανότητα για παραγωγή φιλοσοφικής σκέψης και γενικά,σκέψης.Είναι επίσης πλήρως τυφλωμένα από το χρήμα,ενώ πολλές φορές αλληλοσκοτώνονται μεταξύ τους για πράγματα που -ναι καλά ακούτε- ,δεν υπάρχουν καν στην πραγματικότητα.
Έχουν χωρίσει το πλανήτη Γη σε περιοχές,όπου αποκαλούν έθνη,και ποτίζουν σκατά το ήδη σάπιο εγκέφαλο των ανθρώπων στο εκάστωτε έθνος ώστε να μισεί τους υπόλοιπους και να νιώθει υπεροχή σε κάθε τομέα.
Γενικότερα,υποδιαιρούνται σε όσο το δυνατόν περισσότερα κοινωνικά σύνολα,ώστε να αναπτύσσουν εχθρικές συμπεριφορές προς τους υπόλοιπους,σε ένα "παιχνίδι" επικράτησης και απόκτησης πλούτου (χρήμα).
Η πορεία της κοινωνίας αυτή είναι αβέβαιη,σκεπτόμενος αισιόδοξα.Παρατηρώντας το φαινόμενο από μια ρεαλιστική οπτική από την άλλη,η πορεία της κοινωνίας αυτής είναι η αυτοκαταστροφή.Παράλογο;Κι όμως!
Πιθανή ελπίδα σωτηρίας,αποτελεί ο μοναδικός δρόμος λογικής και κριτικής σκέψης,η επιστήμη.Επιστήμη είναι ένας ένας τρόπος σκέψης,ο οποίος φαίνεται να λειτουργεί ως αντίδωτο στο υποκείμενο που προκαλεί τα παραπάνω συμπτώματα καθώς σταδιακά μεταλλάσει τον εγκέφαλο ώστε να βλέπει τη "μεγαλύτερη εικόνα".
Τελικά πιστεύεται ότι η ανθρωπότητα ή θα καταστραφεί κάτω από το βάρος της ηλιθιότητάς της είτε θα οριμάσει με τη βοήθεια της επιστήμης,η οποία θα εξαναγκάσει τελικά την συνείδηση να συμβαδίσει στην εξέλιξη.Η πορεία παραμένει αβέβαιη παρ' όλα αυτά.
Η κοινωνία ως έννοια:
Κοινωνικό φαινόμενο που συντελείται από συνειδητές όντοτητες,στο οποίο ομάδες ατόμων λειτουργούν συντονισμένα οργανώνοντας ένα πολιτικό,θεσμικό,κοινωνικό και νομικό πλαίσιο στο οποίο αναπτύσσονται,καλλιεργούνται και ευημερούν τα άτομα και οι γεννεές.Σκοπός της κοινωνίας είναι η εξέλιξη.
Η κοινωνία του σήμερα:
Ένα σύνολο ατόμων,που κατά πλειοψηφία έχουν μεταμορφωθεί σε ζόμπι,με κύριο στόχο της ζωής τους την απόκτηση χρήματος και την υπακοή σε διάφορα καθεστώτα,πολιτικά,κοινωνικά,δογματικά και θεσμικά (ομάδες,μόδα,θρησκείες και άλλα) με σκοπό άλλα άτομα να κερδίζουν...τι άλλο,χρήματα εις βάρος τους.
Αναπνέουν,νομίζουν ότι ζουν και αναλώνονται σε ο,τι μπορεί κανείς να φανταστεί,χάνοντας κάθε επαφή με τη πραγματικότητα,πλήρως αποπροσανατολισμένοι από την αλήθεια.
Τα άτομα της κοινωνίας αυτής χαρακτιρίζονται από παντελή έλλειψη ουσιαστικής κριτικής ικανότητας,ουσιαστικής μόρφωσης και καλλιέργειας και σαφώς ανικανότητα για παραγωγή φιλοσοφικής σκέψης και γενικά,σκέψης.Είναι επίσης πλήρως τυφλωμένα από το χρήμα,ενώ πολλές φορές αλληλοσκοτώνονται μεταξύ τους για πράγματα που -ναι καλά ακούτε- ,δεν υπάρχουν καν στην πραγματικότητα.
Έχουν χωρίσει το πλανήτη Γη σε περιοχές,όπου αποκαλούν έθνη,και ποτίζουν σκατά το ήδη σάπιο εγκέφαλο των ανθρώπων στο εκάστωτε έθνος ώστε να μισεί τους υπόλοιπους και να νιώθει υπεροχή σε κάθε τομέα.
Γενικότερα,υποδιαιρούνται σε όσο το δυνατόν περισσότερα κοινωνικά σύνολα,ώστε να αναπτύσσουν εχθρικές συμπεριφορές προς τους υπόλοιπους,σε ένα "παιχνίδι" επικράτησης και απόκτησης πλούτου (χρήμα).
Η πορεία της κοινωνίας αυτή είναι αβέβαιη,σκεπτόμενος αισιόδοξα.Παρατηρώντας το φαινόμενο από μια ρεαλιστική οπτική από την άλλη,η πορεία της κοινωνίας αυτής είναι η αυτοκαταστροφή.Παράλογο;Κι όμως!
Πιθανή ελπίδα σωτηρίας,αποτελεί ο μοναδικός δρόμος λογικής και κριτικής σκέψης,η επιστήμη.Επιστήμη είναι ένας ένας τρόπος σκέψης,ο οποίος φαίνεται να λειτουργεί ως αντίδωτο στο υποκείμενο που προκαλεί τα παραπάνω συμπτώματα καθώς σταδιακά μεταλλάσει τον εγκέφαλο ώστε να βλέπει τη "μεγαλύτερη εικόνα".
Τελικά πιστεύεται ότι η ανθρωπότητα ή θα καταστραφεί κάτω από το βάρος της ηλιθιότητάς της είτε θα οριμάσει με τη βοήθεια της επιστήμης,η οποία θα εξαναγκάσει τελικά την συνείδηση να συμβαδίσει στην εξέλιξη.Η πορεία παραμένει αβέβαιη παρ' όλα αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου