Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

Γιατί διάλεξα την επιστήμη...

Επέλεξα να γίνω φυσικός μετά από πολλή σκέψη. Πάντοτε ήμουν των πιο "πρακτικών" εφαρμογών της επιστήμης. Ρομποτική, Βιοτεχνολογία και τελευταία αμφιταλαντευόμουν ιδιαίτερα μεταξύ των Νευροεπιστημών και της τεχνητής νοημοσύνης: δύο τομείς σχετικά πρόσφατους, με πολλά ενδιαφέροντα πράγματα να εξερευνήσω και να μάθω.

Ήμουν έτοιμος να "αλλάξω" πεδίο σπουδών μέχρι και σχεδόν μερικές μέρες πριν κάνω την αίτησή μου για τα πανεπιστήμια της Αγγλίας. Για να τελειώσω την εσωτερική διαμάχη, κάθισα και σκέφτηκα για ποιό λόγο ξεκίνησα. Τί με τράβηξε προς την επιστήμη, γιατί έφτασα ως εδώ και τι είναι αυτό που ήθελα εξ' αρχής από την επιστήμη.

Η ιστορία αρχίζει με εμένα στην εφηβεία να περνάω τις πρώτες, βάναυσες υπαρξιακές κρίσεις. Όπως κάθε [;] άνθρωπος, άρχισα να αναρωτιέμαι και να αμφισβητώ το κόσμο γύρω μου. Τελικά αυτό, η αμφισβήτηση, ίσως ήταν και ο σημαντικότερος παράγοντας. Τα υπόλοιπα δεν άργησαν να γίνουν - και πως να αργήσουν όταν έχεις το internet;

Ανακάλυψα με το καιρό, ότι η Φυσική και τα Μαθηματικά είναι το μόνο γνήσιο μέσο που έχω για να απαντήσω στις ερωτήσεις μου. Ανακάλυψα ότι οι φιλοσοφικές μου απορίες -γιατί έτσι ξεκίνησε, φιλοσοφώντας- ήταν θέμα έρευνας της επιστήμης, ειδικά των φυσικομαθηματικών. Αυτή η συνειδητοποίηση αρκούσε για να με κάνει να αγαπήσω την επιστήμη και να βάλω στόχο της ζωής μου να απαντήσω τις απορίες μου, ή κάποιες από αυτές.

Δεν είμαι ένα αρρωστημένο μυαλό [;] που αρέσκεται στο να ταλαιπωρεί το κεφάλι του με τύπους και φαινόμενα. Δεν μου αρέσει το διάβασμα - το μισώ και με απωθεί, ενώ βρίσκω δύσκολο το να συγκεντρώνομαι. Παρ' όλα αυτά, ο ζήλος που έχω για να απαντήσω τις όποιες απορίες μου σχετικά με το τι κάνω εδώ, ποιός είμαι και πού είμαι, καταπιέζουν την απέχθεια για τη μελέτη.

Η φυσική δεν είναι ένα βίτσιο. Αγάπησα τη φυσική καθώς ανακάλυψα ότι στόχος της είναι να βρει τις απαντήσεις στα ερωτήματά μου. Οι επιστήμη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη πραγματικότητα και δυστυχώς, αυτό είναι που δεν καταλαβαίνει η μάζα. Έχουμε την εντύπωση ότι η επιστήμη είναι κάτι έξω από τη σφαίρα της πραγματικότητας. Ότι αφορά μόνο τους τρελο-επιστήμονες στα εργαστήρια που φέρνουν τη τεχνολογία.

Οχι, η επιστήμη είναι ο θρίαμβος του ανθρώπινου μυαλού και της νόησης. Είναι η ύψιστη μορφή αυτογνωσίας. Είναι ο μόνος γνήσιος τρόπος να προσεγγίσεις την αλήθεια. Να ανακαλύψεις ποιός είσαι και ποιό είναι το νόημα στην ύπαρξή σου.

Σε μια κοινωνία χαλιναγωγούμενη από σάπιες αξίες και ιδανικά, δεν υπάρχει χώρος για αμφισβήτηση. Η αμφισβήτηση "ανήκει" σε εκείνους τους μισότρελους, τους καταθλιπτικούς εφήβους που ψάχνουν να βρούν συνοχή και νόημα στη χαοτική ύπαρξη. Η υπόλοιπη κοινωνία έχει άλλες προτεραιότητες: Πασχίζει τυφλωμένη να ικανοποιεί συνεχώς υποσυνείδητα ένστικτα που προστάζει η ζωόδης φύση μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου