2 Μαρτίου 2014

Ο καθένας δίνει το δικό του νόημα σε αυτόν τον φαινομενικά ανούσιο και αέναο κύκλο της ζωής. Το νόημα που δίνω εγώ στη ζωή μου είναι η εξερεύνηση και αποκάλυψη της αλήθειας όσον αφορά την ύπαρξη.

Ζω, είμαι μια ενσυνείδητη μάζα ύλης. Με σχετική ασφάλεια δηλώνω πως υπάρχω, πως είμαι μέρος ενός "κάτι". Σκοπός της ζωής μου λοιπόν είναι να καταλάβω ποιός είμαι, που είμαι και τι κάνω εδώ.

Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως δε ζω ισορροπημένα, ως ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Είτε το θέλω είτε οχι έχω ανάγκες. Βιολογικές, κοινωνικές... ανθρώπινες ανάγκες. Ο εγκέφαλός μου, η συνείδησή μου εξαρτάται από το πόσο ευχαριστημένος είναι ο άνθρωπος και το σώμα του στον οποίο φιλοξενείται η συνείδησή μου. Συνεπώς, οφείλω να ζω ισορροπημένα και "ανθρώπινα" γιατί έτσι μπορώ και συνεχίζω να σκέφτομαι.

Ερωτεύομαι, φέρομαι ανώριμα, έχω προσωπικότητα, διασκεδάζω, ακούω μουσική. Πολλές φορές ξεφεύγω κιόλας, σχεδόν επίτηδες αφήνω πίσω το βάρος του να βλέπω καθαρά και ζω όπως όλοι. Έτσι οφείλω να κάνω. Έτσι είμαι ισορροπημένος και θεωρώ πως δεν είναι λάθος αυτό.

Εξ' άλλου, για κάποιο λόγο η συνείδηση φαίνεται να είναι κάτι τόσο παράδοξο. Είναι ένα υποπροϊόν -μάλλον- της εξελικτικής διαδικασίας. Ένα υποπροϊόν της ανάγκης της πληροφορίας να διαιωνιστεί.

Δακρύζω... σκέφτομαι και δακρύζω. Είναι απίστευτη αποκάλυψη.

Χώρος, χρόνος, πληροφορία, ύλη, ενέργεια... τί είναι όλα αυτά;

Ποιά είναι η φύση της πραγματικότητας;

Πολυσύμπαν, Θεωρία Μ, Απειρότητα.

Μέσα σε όλες αυτές τις έννοιες και ιδέες, έρχεται ο άνθρωπος, η ζωή. Μοιάζει να μη κολλάει, δεν υπάρχει συνοχή. Τι είναι η ζωή; Φαίνεται να είναι η αγωνιώδης προσπάθεια της πληροφορίας να εκαπλωθεί. Να κρατήσει στο χρόνο. Χρόνος; Ανάθεμα κι αν καταλαβαίνω τι είναι κι αυτό.

Παράδοξότητα, πολυπλοκότητα, Μαγεία, Ομορφιά.

Φαίνεται πως η συνείδηση είναι με κάποιο τρόπο συνδεδεμένη με την ύπαρξη. Η συνείδηση μπορεί και αντιλαμβάνεται, μπορεί και προσεγκίζει την αλήθεια -αν υπάρχει τέτοιο πράγμα- .

Και τι είναι συνείδηση; Η αυτογνωσία της ύπαρξης για τον εαυτό της; Ποιό το νόημα; Όσο περισσότερο σκέφτομαι τόσο μοιάζει όλο αυτό να μην έχει νόημα, συνοχή. Ίσως δεν είμαι ικανός να το δω ακόμη.

Με εξιτάρει απίστευα όλο αυτό. Θέλω να ξεδιαλύνω το μυστήριο της ύπαρξης, να κατανοήσω τα πάντα, να έχω τις απαντήσεις σε όλα τα γιατί.

Η περιέργεια...Ω ναι, η περιέργεια είναι η κινητήρια δύναμη της ζωής μου.

Δεν είμαι έξυπνος, ούτε ιδιαίτερος. Δε διαφέρω σε τίποτα από το μέσο άνθρωπο. Είμαι απλά παθιασμένα περίεργος.