Το "χαστούκι",το θεριό...

...και εκεί που βολεύτηκες,μπήκες σε ένα πρόγραμμα και όλα πάνε "ρολόι" ,εκεί που σχεδόν έχεις ηρεμήσει από τους βαρύγδουπους στοχασμούς που  τρελαίνουν το μυαλό και ανακατεύουν το "είναι" σου,εκεί που νομίζεις πως επιτέλους άρχισες να προσαρμόζεσαι στη κοινωνία,ή τουλάχιστον κάνεις μια καλή προσπάθεια,εκεί που το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι το βράδυ είναι αν έχει μερέντα για το πρωινό,και οχι τη γεωμετρική θεώρηση του Reyman,τρως το λεγόμενο "χαστούκι".

Το χαστούκι...απότομο και δυνατό.Σχεδόν ποτέ δε το περιμένεις,συμβαίνει στις πιο απρόσμενες στιγμές.Σε ταρακουνάει,για τα καλά.Σε ξεβολεύει,σε εκτοξεύει από τη θέση που βολεύτηκες και σε πετάει στον αέρα,χωρίς αλεξίπτωτο.Το πως θα καταφέρεις να προσγειωθείς και πάλι είναι άλλη υπόθεση,πονεμένη.Είναι βάρβαρο,σκληρό.Δεν υπολογίζει τίποτα,σαρώνει τα πάντα στο διάβα του.Δε συνηθίζεται,κάθε φορά ένα νεο βίωμα,μια νέα εμπειρία.

Ένα θεριό που κρύβεται βαθιά μέσα σου.Ένα θεριό ανήσυχο και ζωηρό,που προσπαθείς με όλη σου τη δύναμη να καταχωνιάσεις σε κάποιο μπουντρούμι βαθιά μέσα σου,κάπου που να μην ακούς τις κραυγές του,το παλμό του.Κάποιες φορές ίσα που το ακούω να φωνάζει με αγωνία και τρέμουλο στη φωνή "ξύπνα".Δε ξέρω,φαίνεται να θέλει το καλό μου.Είναι όμως αδύνατο να συνυπάρχεις με το θεριό,δε σε αφήνει σε ησυχία,δε σε αφήνει να επαναπαυτείς στη "πλαστή πραγματικότητα" όπως την ονομάζει.Μα τι να εννοεί...

Το χαστούκι,το θεριό...βρίσκει τρόπους να σπάει τις αλυσίδες.Ανακαλύπτει δόλιους τρόπους να
κρυφτεί από την συνειδησιακή αστυνομία,να βγει στην επιφάνεια,να έρθει στο συνειδητό και να με εκτοπίσει.Χρησιμοποιεί πλαστές ταυτότητες και προσωπεία.Κρύβεται πίσω από το συναίσθημα.Ιδιοφυές.Οι σπάνιες στιγμές όπου μπορεί το συνειδητό και το ασυνείδητο να συνδεθούν με μια γέφυρα,το συναίσθημα.Μπορεί να είναι ένα άκουσμα,μια εικόνα ή μια ανάμνηση.Τότε είναι που το θεριό,μασκαρεμένο και με το συναίσθημα να κάνει τη βρώμικη δουλειά,έρχεται και ταράζει την ύπαρξή μου.