Καλή σχολική χρονιά...

Η σχολική χρονιά άρχισε και δυστυχώς νιώθω ότι αρχίζω και πάλι να παίρνω τη κάτω βόλτα.

Πως γίνεται άλλωστε να είσαι χαρούμενος και ευτυχισμένος σε ένα περιβάλλον σάπιο και αντιπαραγωγικό όπως το σχολείο;Ποιός είναι ο ρόλος του σχολείου σήμερα;Ποιός θα έπρεπε να είναι και τι παριστάνει τελικά;

Τι κάνω εκεί μέσα;Προσποιούμαι ότι με ενδιαφέρει;Προσποιούμαι ότι μορφώνομαι;Και να προσπαθίσω...βλέπω την αντιμετώπιση του σχολείου από τους συμμαθητές.Εξαθλίωση,διαφθωρά.Δεν υπάρχει παιδεία.Έχει πεθάνει.

Πως μπορεί ένα λουλούδι να ανθίσει σε ένα περιβάλλον αφιλόξενο και ξένο;Χωρίς θρεπτικά συστατικά,όπου δε μπορεί να το δει ο Ήλιος;

Βιώνω τη χειρότερη ίσως περίοδο της ζωής μου.Είμαι αναγκασμένος να κάνω πράγματα τα οποία δε θέλω.Αναγκάζομαι.Το σχολείο,τα άτομα με τα οποία συναναστρέφομαι...ακόμα και οι γονείς μου.

Είχα πολλή όρεξη για τη φετινή χρονιά.Να κάνω πράγματα,να είμαι ενεργός.Άρχισε το σχολείο.Περνάω κρίση.Πηγαίνω στο σχολείο και καταρακώνεται η ψυχολογία μου.Αμέσως διακατέχομαι από ματαιοδοξία.

Πρέπει να το αντέξω.Έχω στόχους και όνειρα,πρέπει να το αντέξω.Το ανούσιο διάβασμα,τις μουντές και βαρετές ώρες στο σχολείο που σκοτώνουν τη δημιουργηκότητα,τις συμπεριφορες προσώπων...τη σαπίλα γενικότερα.