Αυτογνωσία: κάτι περισσότερο από αρετή.

O Homo Sapiens θεωρείται ως το πολυπλοκότερο και πιο θαυμάσιο όλων των δημιουργιών της εξέλιξης και του ίδιου του σύμπαντος.

Αναλογίσου πώς άρχισε η ζωή, από που ξεκίνησες και που βρίσκεσαι σήμερα. Ξεκίνα από την ίδια την απαρχή του σύμπαντος, αναλογίσου πως έφτασες εδώ, σκέψου ποιός είσαι, τί είσαι. Πως οι φυσικοί νόμοι που περιγράφουν τη πραγματικότητα κατέστησαν δυνατή τη δημιουργεία σου. Δε νιώθεις δέος; Δε νιώθεις μεγάλος;

Χάρις τη φυσική επιλογή οι δυνατότητες του μυαλού σου αυξήθηκαν κατακόρυφα. Κοίταξε γύρω σου. Η επιστήμες και η τεχνολογία μεταμόρφωσαν το περιβάλλον σου, ενώ η πρόοδος τους φαίνεται να αυξάνεται εκθετικά - οι δυνατότητες μοιάζουν απεριόριστες.

Παραδέξου το. Ποτέ δε τα πήγαινες καλά με την ωμή αλήθεια όμως. Πάντα προσπαθείς να ξεφύγεις απ' αυτήν, να την ωραιοποιήσεις. Ψάχνεις θεούς και δαίμονες, υλικούς και άυλους. Στηρίζεις τη ζωή σου σε ψέμματα γιατί προσπαθείς να ξεχάσεις. Φοβάσαι. Φοβάσαι να παραδεχτείς πως δε ξέρεις, φοβάσαι το σκοτάδι.

Είσαι μια αντίφαση. Από τη μία με την επιστήμη άλλαξες την όψη της Γής και από την άλλη στο όνομα ενός φανταστικού φίλου διαπράττεις φόνο. Ποτέ δεν έκανες την αυτοκριτική σου, φοβάσαι. Φοβάσαι να αντιμετωπήσεις την αλήθεια. Να δείς πως κι εσύ είσαι ένα ζώο. Τίποτα παραπάνω. Ένα πολιτισμένο ζώο με εκλεπτυσμένες ικανότητες - ανώτερη ευφυία.

Φοβάσαι να παραδεχτείς πως είσαι κι εσύ έρμαιο της ζωόδους φύσης σου, έρμαιο των ενστίκτων που σου έδωσε η φυσική επιλογή για να επιβιώσεις. Δε σου αρέσει η αλήθεια. Νιώθεις ιδιαίτερος, ξεχωριστός. Δε μπορεί να είναι αλλιώς άλλωστε, δεν αντέχεις τη ταπεινότητα, παραδέξου το. Όλοι θέλουμε να νιώθουμε ιδιαίτεροι και ξεχωριστοί. Δε μπορεί να είσαι απλά ο "κάποιος" στους πολλούς.

Και κάπως έτσι, μέσα στην άγνοια έχτισες αυτό που ονομάζεις ανθρώπινο πολιτισμό. Χωρίς να ξέρεις ποιός είσαι, από που προέρχεσαι και πόσο "ελλατωματική" είναι η κατασκευή σου. "Ελλατωματική" γιατί ενώ είσαι η τελειότερη προσαρμογή στο περιβάλλον σου, ικανή να μεταβιβάσει με τις καλύτερες δυνατές πιθανότητες τη γενετική πληροφορία, δεν είσαι και τόσο ιδανικός για τα πρότυπα που δημιουργεί η νόηση.

Στη φύση δεν ορίζεται καλό και κακό, σωστό ή λάθος, φυσιολογικό και αφύσικο. Στη φύση επιβιώνεις, και αυτό είσαι φτιαγμένος να κάνεις. Η φύση σου λοιπόν μπορεί να σε κάνει απάνθρωπο και σκληρό. Η ίδια σου η φύση σε καθιστά απειλή για τον ανθρώπινο πολιτισμό σου μα ποτέ δε το κατάλαβες αυτό. Προτιμάς να ρίχνεις το φταίξιμο αλλού. Σε ανώτερες δυνάμεις, σε μυστηκές αδελφότητες και συνωμοσίες. Αποποιείσαι της ευθύνης σου για να μπορείς να ζείς αρμονικά με τον εαυτό σου.

Κατάλαβε λοιπόν πως αν ψάχνεις για τη πηγή των δεινών που μαστίζουν τον ανθρώπινο πολιτισμό σου θα πρέπει να ψάξεις μέσα σου, άνθρωπε. Και επειδή όπως έγραψα, δε τα πας και πολύ καλά με την αυτοκριτική, ίσως το αρνηθείς. Ίσως νευριάσεις με τον εαυτό σου - μα και αυτό είναι λάθος. Πάρ' το απλά σαν δεδομένο και συνειδητοποιώντας ποιός πραγματικά είσαι, ξαναχτίσε το σήμερα.

Έχεις όλα τα εργαλεία που θα χρειαστείς στο κεφάλι σου. Το βασικότερο όλων, η νόηση, η συνείδηση. Χωράει ξεχωριστό κείμενο τι είναι αυτές οι δύο λέξεις: η νόηση και η συνείδηση. Προσωπικά, δυσκολεύομαι να τις ορίσω οπότε θα σταματήσω εδώ