Η μουσική ίσα που ακούγεται κάπου στο παρασκήνιο. Τα θεμέλια της πραγματικότητας καταρρέουν, ο κόσμος γύρω μου στρεβλώνεται. Τι μου συμβαίνει; Είμαι σε εκείνο το περίεργο μέρος, ξανά.
Όλα τα "ίδια" είναι πάλι διαφορετικά. Τόσο διαφορετικά... μα πώς; Ήταν τόσο ίδια πριν κάποιες στιγμές. Μα τι λέω; Μα που βρίσκομαι;
Νιώθω παράξενα, πολύ παράξενα. Κοιτάω γύρω μου, τι μου συμβαίνει; Σκέψεις... τόσες πολλές σκέψεις. Δεν είμαι ο Ηλίας που ξέρω, άλλα δεν ξέρω ποιός είμαι. Είμαι όμως άπειρος - ω, ναι. Άπειρος.
Ο χρόνος έχει σταματήσει, οι περιορισμοί του Εγώ κρύφτηκαν πίσω από κάτι νότες, και όλα μοιάζουν τόσο άγνωστα. Μα ποιός είμαι; Υπάρχω.
Σίγουρα δεν είμαι εγώ. Μπορώ να το δω, μπορώ να το νιώσω. Κοιτάω τη σάρκα μου μα δεν είναι δική μου. Πανικοβάλλομαι. Που ήμουν και γιατί είμαι εδώ;
Μια στιγμή, ο χρόνος ζωντανεύει. Νομίζω πως μπορώ πάλι να διακρίνω τη πραγματικότητα, νιώθω ασφαλής. Και εκείνο το κομμάτι σάρκα... ναι μοιάζει να είναι ο Ηλίας.
Όλα τα "ίδια" είναι πάλι διαφορετικά. Τόσο διαφορετικά... μα πώς; Ήταν τόσο ίδια πριν κάποιες στιγμές. Μα τι λέω; Μα που βρίσκομαι;
Νιώθω παράξενα, πολύ παράξενα. Κοιτάω γύρω μου, τι μου συμβαίνει; Σκέψεις... τόσες πολλές σκέψεις. Δεν είμαι ο Ηλίας που ξέρω, άλλα δεν ξέρω ποιός είμαι. Είμαι όμως άπειρος - ω, ναι. Άπειρος.
Ο χρόνος έχει σταματήσει, οι περιορισμοί του Εγώ κρύφτηκαν πίσω από κάτι νότες, και όλα μοιάζουν τόσο άγνωστα. Μα ποιός είμαι; Υπάρχω.
Σίγουρα δεν είμαι εγώ. Μπορώ να το δω, μπορώ να το νιώσω. Κοιτάω τη σάρκα μου μα δεν είναι δική μου. Πανικοβάλλομαι. Που ήμουν και γιατί είμαι εδώ;
Μια στιγμή, ο χρόνος ζωντανεύει. Νομίζω πως μπορώ πάλι να διακρίνω τη πραγματικότητα, νιώθω ασφαλής. Και εκείνο το κομμάτι σάρκα... ναι μοιάζει να είναι ο Ηλίας.
Ηλία....ένιωσα αμήχανα διαβάζοντας αυτό το κομμάτι...αυτή η περιγραφή σου μου μοιάζει τόσο οικεία....έχω νιώσει μπροστά στον καθρέφτη πως βλέπω κάποια άλλη....τρομακτικό...προσπάθησα να το αποβάλλω...δεν εξηγείται με τη λογική,μα είναι τρομακτικό...
ΑπάντησηΔιαγραφή